BİR KADINDAN BAHSEDECEĞİM

Bir kadın işte, sanata aşık, sanatçıya aşık. Bir kadın işte bu bahsedeceğim sevmeyi, sevilmeyi arzulayan, içi kıpır kıpır. İşte bu kadın dışarı çıkmaktan korkuyor, işte bu kadın sevilebileceğine değil daha çok tek kendisinin oturduğu koltuğun karşısındaki televizyonun hayatı oynattığına inanıyor. Yine aynı kadın ki savaş veriyor kendi bulunduğuna inanmadığı hayatta sevilmek için. Dünya ne tarafa dönüyorsa dönsün o sadece kendi etrafında dans ediyor. O içinden şarkılar söyleyip varlığın en inanılmaz performansını hazırlıyor. Düşünerek eyleme geçirme etkisini yakalayacağı fikri onu kaplamış çoktan. Hayallerle dolu bu kadın, öyle dolmuş ki hayallerle sanki hayal kurmak için hayal ediyor. Hayatı hayal, yaşantısı hayal, aşkları yalan, sevenleri kurmaca, nefes alma oyunu oynuyor. Diyor ki nefes alıyorsam varım. Peki varsam neden kimse beni göremiyor? Bu kadın görülmek istiyor. Rengarenk ve canlı kimliğiyle boyamak istiyor boş kartonları ve yağmur arkasına gizlenmiş insanlara ses ediyor. Biz varız diyor bu kadın ve siz de varsınız.